Σκηνικά που δεν έχουμε ξαναδεί. Ήχοι που δεν έχουμε ακούσει ποτέ. Άρωμα που δεν έχουμε μυρίσει ποτέ. Φαγητό που δεν έχουμε δοκιμάσει ποτέ. Και το κύμα συναισθημάτων που δεν έχουμε βιώσει ποτέ. Αυτή είναι η αποστολή της ανάμνησης των κομματιών που σκίστηκαν και της αίσθησης που έμειναν μόνα τους. Όταν φτάσουμε σε αυτό το μέρος, τι θα σκεφτούμε; Ουρλιαχτό, γωνία 40 μοιρών. Έντονη, γωνία 50 μοιρών. Κραυγές, γωνία 60 μοιρών. Μια ερημιά πέρα από τη βαριά θάλασσα. Το πιο νότιο, μακριά από τον πολιτισμό. Στην κορυφή της Γης. Θα βρούμε φώτα μέσα από τα μάτια των κοριτσιών για να ζήσουμε αύριο.
