Περίληψη
Η ανάμνηση στο παράθυρο, η ταλαντευόμενη πρασινάδα
— Εκείνο το περασμένο καλοκαίρι, ήδη χαμένο —
Ένα μόνο δάκρυ κινεί την καρδιά, μικρά χείλη και απαλοί ψίθυροι
— Αυτός ο κόσμος είναι όμορφος —
Γλυκό άρωμα, απαλή ζεστασιά, που σε φυλάει απαλά καθώς κοιμάσαι με τους αθώους σου χαμόγελο
— Εδώ… … περιμένω —
Γιατί έχω εσένα, και αυτή τη μνήμη… να με φυλάει.